Kapak Resmi
Genel

Zamanın Tozlu Fabrikası

Yazar: Bilinmiyor | 05.03.2025 23:36
Yıl 1905… Gökdelenler yerine tuğladan yapılmış devasa fabrikalar yükseliyordu. Buhar makineleri tıslıyor, işçiler ter içinde ağır çarkları çeviriyordu. İçerisi gürültüyle doluydu; çekiç sesleri, makine kollarının inip kalkışı ve ustaların bağırışları havada yankılanıyordu. Briston Çelik Fabrikası, sanayi devriminin göbeğinde üretime devam ediyordu.

Ancak o gün, fabrikaya beklenmedik bir misafir geldi.

Uzun, koyu renkli bir palto giymiş, garip bir gözlük takan adam, fabrikaya adımını attığında çevresine hayretle baktı. O, 22. yüzyıldan gelen bir zaman yolcusuydu—adı Felix Morgan’dı.

Fabrikadaki işçiler onu garipseyerek süzdü. Garip kıyafetleri, tuhaf gözlükleri ve cebindeki parlak metal nesne (cep telefonu!) buraya ait değildi. Usta başı, Felix’i yanına çağırdı.

“Sen de mi işe girdin evlat? Şu makineleri kullanmayı biliyor musun?”

Felix hafifçe gülümsedi. “Aslında… ben makinelerin sizi kullanmadığı bir zamandan geliyorum.”****"Burası inanılmaz."

Usta başı kahkahayı bastı. “Sen de konuşmayı iyi biliyorsun ha! Ama burada konuşmaya değil, çalışmaya para veriyorlar.”

Felix, dev çelik pres makinelerine yaklaştı. Onları izledi; içten yanmalı motorlar, yüzlerce adamın el emeğiyle dönen dişliler… Geleceğin otomatik fabrikalarına alışkındı, ama burada terleyen, yağ içinde kalmış gerçek insanlar vardı.

“Biliyor musunuz?” dedi Felix, “Bir gün buradaki makineler, tek başına çalışacak. İnsanlara ihtiyaç kalmayacak.”

İşçiler kahkaha attı. “Biz olmadan nasıl çalışacakmış? Kendi kendine mi?”

Felix başını salladı. “Evet, kendi kendine. Ama sorun şu ki… o zaman çalışacak insan da kalmayacak.”

Usta başının yüzü ciddileşti. “Öyle bir dünya mı var yani?”

Felix, cebinden bir küçük metal para çıkardı. 2140 yılına ait, geleceğin dünyasından gelen bir iz. Usta başı ona dikkatle baktı ve cebine koydu.

“Burası 1905, dostum. Bugün işimize bakacağız. Geleceği düşünmek bizim işimiz değil.”

Felix bir kez daha fabrikanın içini süzdü, insanların çabası, alın teri, yaşama savaşı… Şu an için makineler onlara yardımcıydı, ama bir gün onların yerine geçecekti.

Gözlerini kapattı ve zamanı kırarak, kendi çağına geri döndü.

Ancak Briston Çelik Fabrikası, tarih sayfalarında kalmaya devam edecekti…

Yorumlar

Henüz yorum yok. İlk yorumu sen yap!

Yorum Yaz